Daha dün annemizin kollarında yaşarken
Çiçekli bahçemizin yollarında koşarken
Şimdi okullu olduk, sınıfları doldurduk
Sevinçliyiz hepimiz, yaşasın okulumuzzzzzzzzzz.... :)
.................................................................................
Hakikaten de daha dün benim kollarımdayken nasıl oluyor da bugün okula başlayabiliyor bu kuzularrrrr :) Bazen ağlayasım geliyorrrrr bazen de çok mutlu oluyorum... Çocuklarımızın büyümesinin insanı üzüyor olması nasıl bir ruh halidir diye düşünüyorum bazen ama bunu sadece benim yaşamadığımı biliyorum... Bazen -yeni bir elbise giydirdiğimde, saçlarını tarayıp saldığımda- onun büyüdüğünü daha net anlıyorum ve onu alıp karşıma sarılıp sarılıp öpüp öpüp tekrardan içime sokasım geliyor... Yeniden doğsun ve minnacık olsun... Büyümesin istiyorum, hep böyle kalsın, bu anda kalsın. Hep öpülesi minik Ece olsun istiyorum.
-"Kuzum büyüme artık böyle kal . Ne oluuuuurrrrr! " diyorum.
-" Hayır annecim büyüyceeeeeeem." diyor cadı :) Ama eklemeyi de unutmuyor
-"Ama yine de senin kızın olucam merak etme!" diyor ve ben bitiyorum. Bana kalsa saatlerce sarılırım öyle de uyurum ama bizimki hiç gelemez öyle sıkıntılara. Birkaç saniye sonra vııınnnn başşka bir yerdedir kesin :)
Büyüdü ve şimdi anaokulunda.. Orada ne yapıyor? Şimdi acaba kime küstü? Yemeğini yiyecek mi? Arkadaşlarıyla kavga ettiğinde bana sarılamayacak ne tepki verecek? aklımda binlerce soru belkide. Onun için düşünmemeye çalışıyorum. Sanki ben olmasam hiç birşey yapamayacak gibi davranıyorum asıl problem orada. Oysaki benim kuzum herşeyi yapar biliyorum :)
Okula bırakmaya gittik kuzuyu, diğer çocuklar annelerinin ellerini tutuyorlar, benim cadı bıraktı beni sınıfına koşuyor :) Bir köşede ağlayanlaaaaar, annesine duygu sömürüsü yapanlaaaarrr, ayrılamayanlaaarrr.... Ne ararsan var ama benim cadıdan birkaç tane vardı :)- Ben gidiyorum kuzum... dedim, neredeyse arkamdan bakmayacaktı, oyuncaklara dalmış :) Sanki evde dünya kadar oyuncağı olan o değilmiş gibi :)
Amanın oturdum günlük tutar gibi doldurmuşum :) Daha kuzumun anı defterine de ilk okul günü ile ilgili yazılarımı yazmam gerek :) Onun için uzun lafın kısasıııııııııı.......
Büyüyorlar ve o kadar hızlı büyüyorlar ki, elimizde tutamıyoruz... Olasılık dahilinde olsa ben bu günlerinde kalmasını isterdim herhalde.... O kadar tatlı ki... Kuzguna yavrusu şahin gözükürmüş... Ama benim kuzum ANKA kuşu zaten :)
Yavaş büyü kuzum yavaş büyü :(
