Anneanneler Günü...

Bugün bizim için öyle.... Yani anneanneler günü çünkü biz anneannemizin sağlığından gayrı birşey düşünemiyoruz. Onun acılar içinde olduğunu bilmek , bunları dinlemek ve düşünmek insanı nasıl acıtıyor... Annem, canımın canı annem, kendi annesinin acılar içinde olduğunu biliyor ve sürekli ağlamaklı, bir dokunmak yetiyor anneme ve annemin canı acıyınca benim de canım acıyor işte.... Evet annanemi çok seviyorum o kadar tatlı bir annanedirki kendisi inanın bana... Onun iyileşmesini ve belkide iyileşmesinden çok acı çekmemesini istiyorum.. Ama en çok da annem acı çekmesin diye acıları dinsin istiyorum annanemin :( Napayım annemin canı acıyınca benimki acıyor... O ağladıkça ben de üzülüyorum ben ağlayınca Ece de ağlıyor :( İşte böyle birşey annelik.... Annenin canı yandığında onu içinde hissetmen... Evladının canının yandığını hayal bile etmek istememektir annelik. Hakikaten o kısmıııııııı aklıma bile getirmiyorum Allahımmmmm tüm annelerin kuzularına sağlık sihhat versin , asla ama asla onların eksikliğini kötü hastalığını göstermesin bizlere inşallahhhhh. Öksürdüklerinde  bile bizim içimiz parçalanıyorya sağlıklı sıhhatli olsunlar hep...
İste bu bağ başka birşeyde yoktur herhalde.. Bu gen anneden kızına aktarılan bir gen değil mi sonuçta.. Bu hissiyat, bu kadar duyarlı olmak nedennnnnnn...
Sen iyileş anneannemmmmm.. Canıımmmmm.... Acımasın artık hiçbiryerin ne olurrrrr... Sen iyileş ki ağlamasın annem, ağlamayayım ve kuzumun gözünden bir tek yaş damlası dahi dökülmesin ne olur... Ne olur iyileş canım , annemin annesi , annanemmmm...

Canım anneannem...

Canım annem 3 numara ile birlikte :) 

Bu da ennesinin kuzusu...